1. Klassifikatioun vun der klinescher Ernährungsënnerstëtzung
Enteral Ernährung (EN) ass eng Method fir Nährstoffer, déi fir de Metabolismus gebraucht ginn, a verschidden aner Nährstoffer iwwer den Magen-Darm-Trakt ze liwweren.
Parenteral Ernärung (parenteral Ernärung, PN) ass d'Zufuhr vun Ernärung aus der Ven als Ernärungsënnerstëtzung virun an no enger Operatioun bei kritesch kranke Patienten. All Ernärung, déi parenteral geliwwert gëtt, gëtt total parenteral Ernärung (TPN) genannt.
2. Den Ënnerscheed tëscht EN an PN
Den Ënnerscheed tëscht EN an PN ass:
2.1 EN gëtt ergänzt duerch oral oder nasal Einnahme an den Magen-Darm-Trakt fir Verdauung an Absorptioun; parenteral Ernärung gëtt duerch intravenös Injektioun a Blutzirkulatioun ergänzt.
2.2 EN ass relativ ëmfaassend an ausgeglach; d'Nährstoffer, déi duerch PN ergänzt ginn, si relativ einfach.
2.3 EN kann fir eng laang Zäit a kontinuéierlech benotzt ginn; PN kann nëmme fir eng spezifesch kuerzfristeg Zäit benotzt ginn.
2.4 Laangfristeg Notzung vun EN kann d'Magen-Darm-Funktioun verbesseren, d'kierperlech Fitness stäerken a verschidde physiologesch Funktiounen verbesseren; laangfristeg Notzung vu PN kann den Ofbau vun der Magen-Darm-Funktioun verursaachen a verschidde physiologesch Stéierungen verursaachen.
2.5 D'Käschte vun EN si niddreg; d'Käschte vu PN si relativ héich.
2.6 EN huet manner Komplikatiounen a relativ sécher; PN huet relativ méi Komplikatiounen.
3. d'Wiel vun EN an PN
D'Wiel vun EN, PN oder der Kombinatioun vun deenen zwee gëtt gréisstendeels vun der Magen-Darm-Funktioun vum Patient an dem Grad vun der Toleranz géintiwwer der Nährstoffversuergung bestëmmt. Et hänkt normalerweis vun der Natur vun der Krankheet, dem Zoustand vum Patient an dem Uerteel vum verantwortlechen Dokter of. Wann d'Häerz-Lungefunktioun vum Patient onstabil ass, de gréissten Deel vun der Magen-Darm-Absorptiounsfunktioun verluer geet oder den Nährstoffmetabolismus aus dem Gläichgewiicht ass a dringend eng Kompensatioun brauch, soll PN gewielt ginn.
Wann den Magen-Darm-Trakt vum Patient funktionell oder deelweis funktionell ass, soll eng sécher an effektiv EN gewielt ginn. EN ass eng physiologesch konform Ernärungsmethod, déi net nëmmen déi méiglech Risiken vun enger zentraler venöser Intubatioun vermeit, mä och hëlleft d'Darmfunktioun erëmzestellen. Seng Virdeeler sinn einfach, sécher, wirtschaftlech an effizient, am Aklang mat de physiologesche Funktiounen, an et gëtt vill verschidden enteral Ernärungsmëttel.
Kuerz gesot, dee kriteschsten a wichtegste Prinzip fir d'Auswiel vun EN an PN ass d'Applikatiounsindikatiounen strikt ze kontrolléieren, d'Quantitéit an d'Dauer vun der Ernärungsënnerstëtzung korrekt ze berechnen, an de Wee vun der Ernärungsënnerstëtzung vernünfteg ze wielen.
4. D'Virsiichtsmoossname fir laangfristeg PN-Transfer op EN
Laangfristeg PN kann zu enger Ofsenkung vun der Magen-Darm-Funktioun féieren. Dofir muss den Iwwergang vun parenteraler Ernärung op enteral Ernärung graduell geschéien a kann net abrupt gestoppt ginn.
Wann Patienten mat laangfristeger PN ufänken EN ze toleréieren, solle fir d'éischt eng niddreg konzentréiert, lues Infusioun vun elementaren enteralen Ernärungspräparater oder net-elementaren enteralen Ernärungspräparater benotzt ginn, de Waasser-, Elektrolyt-Gläichgewiicht an d'Nährstoffzufuhr iwwerwaacht ginn, an dann d'Quantitéit vun der Darm-Ernärung graduell erhéijen an d'Quantitéit vun der parenteraler Ernärung ëm deeselwechte Mooss reduzéieren, bis d'enteral Ernärung de metabolesche Besoin vollstänneg erfëllt. Duerno kann d'parenteral Ernärung komplett ofgesat ginn an op eng komplett enteral Ernärung ëmgestallt ginn.
Zäitpunkt vun der Verëffentlechung: 16. Juli 2021